Во градов нем, нешто се случи
маглиште се мачит, низ улициве пусти
маглишта се мачат и во душиве пусти.
И зар остана ли, тронка човечност во вас, зар остана ли некој од нас?
Од темнина тебе те видов,
те видов човеку ,
ти кој со цело твое срце
раскажуваш за
душата ,ти твоја клета.
Низ тивкава ноќ , повторно го слушам
небово тажно, небово не до исплакано, вечно не до искажано...
А нас сиви маглишта не мачат,
како пикавци фрлени
кои никогаш не знаат да згаснат
како дождови кои
мелодично знаат да плачат...
Само маглишта мачат ...
Бојана Суклоска е автор на песната „Маглиште“, има 15години, а учи во ОСУ „Св.Климент Охридски“ – Охрид.
Таа за себе вели: „Тежок критичар за себе, често го фаќам моментот на пишување, тогаш кога душата е спремна да зборува, инспирацијата ја пронаоѓам во едноставноста на животот, и среќа ми е да направам нечија среќна насмевка макар на момент.“
Comments