top of page
Writer's pictureКултура β

Пламено срце - Леа Дојчиновска

Под бескраен небесен свод

разнишан е жарлив брод

сред море бесно, огин суши,

сета поткрепа кревка се руши.

На палуба кутриот се моли,

за спас од овој студен пекол моли,

а бродот не потонува

иако секој бран

ко острица од меч го ранува.

Само еден капетан може

низ ова да сонува,

само моево срце знае

и низ ваква бура во сон да сјае

низ бура што самото

во јадови ја ткае...

жарливо, пламнато, изгорено,

силно свети но е изморено,

а може да преплива цело море -

солзи солено,

зашто со љубов е полно, гори

зашто ја има твојта љубов

од самрак до зори.


 

Новата поема во ẞ-поезија е од Леа Дојчиновска, средношколка и, главно, поет во слободно време. Со пишување поезија се занимава уште откако почнала во училиште и научила да пишува, тоа е нејзиното прво хоби. Ни кажува дека, тоа што го чувствува и мисли, тоа и го пишува и дека најубаво знае да се изрази во стихови.

Kommentare


bottom of page