top of page
Writer's pictureКултура β

Поезија од Кристина Дојкоска

И ќе речат нешто и ќе прашаат,

но ти тука одговорот

нема да го најдеш.

Го скрив во огнот и во пепелта

од мојата десетта по ред смрт,

се навратив на цел мој живот

веќе неколку пати досега

и не знам дали можеш да ме чуеш,

а јас со зборови не повикувам.

И пак ќе се навратам и на ноќите

и на месечината

и на нејзината целост

и на празнината

и на сѐ што ме натера

да почувствам било што и било кога.

Во сопствената пепел

ќе ја пронајдеш крвта

на сите оние кои те создале

и обликувале и оформувале

и менувале и поддржувале

и критикувале и оние кои биле

и оние кои тука не биле.

Се прашуваш што е целта на ова.

Твое е да одлучиш.

Не ставив ниту синџири ниту калапи

за да не ти ја ограничам мислата,

а ти сепак ќе навлезеш во најголемите дилеми и ќе анализираш.

И не ќе ти е чудно што ти е чудно

бидејќи чудно е што дури и мене

на многу начини ми е чудно

и и јас овој дел сега го откривам.

И пак ќе речат нешто

и пак ќе прашуваат,

а јас пак ќе ти речам дека

одговорот ти тука

нема да го најдеш.

 

Кристина Дојкоска е поетесата која зема учество во единаесетиот ден од поетските недели. Таа по вторпат објавува поезија на Култура Бета, пишува од најмала возраст, а за поезијата додава: „ Мислам дека уметноста воопшто, но најмногу поезијата се едни од најсубјективните работи на светот, исто како и самиот живот, исто како и оваа поема. Нема погрешен начин на нивно интерпретирање.“

Comentarios


bottom of page