top of page
Writer's pictureКултура β

Поезија од Маид Чорбиќ

НЕ СМЕ АНГЕЛИ Смејте се да ги покриете сите ваши недостатоци што ги носите скриени внатре Не дозволувајте многумина да видат какви сте, премногу наивни и слепи Заради неговата префинетост Добрина

Ние не сме ангели, па ајде да се извиниме за сите аномалии на светот Што и да одлучи вашето срце, знајте дека никогаш нема простор за промени И како што минуваат годините, сфаќате само едно; предоцна е за извинување Затоа што често добивате само поздрав без изговорен збор Превртени мисли за спорадичност исцртани во светло реле Спомени врежани во алманасите на спомените Минатото е осамено

Сите овие негативни луѓе ја трошат нашата енергија Дека слободно лутаат по оваа Земја Тие талкаат бесконечно и имаат повеќе среќа отколку ние наивните Верувајќи во идеални животни стандарди Култури на учење од малите стапала на нашите предци Кои поседуваат повеќе знаење од нас Обични смртници на Минувачот на светлината

Ние не сме ангели, не можеме да бидеме премногу добри за светот Која е поделена на две хемисфери на еднаквост Едната носи добрина, а другата црнила Кој лебдеше над нас како црн облак Спремен да одам!

Ние не сме она што се претставуваме пред другите Да освојам нечие срце покриено со мастило И создавајќи уште една нова лага, пливаме во неа Вешто се крие со завиткани подароци Скапи

Правдата доаѓа по свое кога најмалку очекуваш Овој свет е погрешно создаден од лоши возачи Што држат уздите во непишани правила и освојувања Лоши бедеми, непогодни за постоење Хуманост

ПАЗНИК НА ВАГАБУНДО Ние сме патници што го минуваат нашето патување низ целиот свет Надевајќи се дека еден ден ќе бидеме прифатено општество Се обидуваме на секој начин да го скриеме нашиот тежок товар Она што го носиме на дното на душата, честопати се крие од лажна насмевка Барем да поминеме низ уште еден мрачен ден Повторно некако;

Минутите и секундите минуваат како да се одземени со рака Повторно тишина како снежна покривка ги покрива нашите срца Со неговата остроумност

Ние сме повредени од сè што всушност се случува во реалниот свет И, за жал, многу слепи да направам нешто во врска со тоа Малата работа купува многу пријателства во ова тешко време Дури и да беше само за една тажна вечер

Вистинската loveубов повеќе не се цени како порано Ние всушност сакаме другите да го гледаат тоа и бараме придобивки Во малите нешта што го нарушуваат аспектот на нашата „врска“ Скапоцени подароци денес купуваат нечувствително на нечие срце Кој бара корист во сè, за подоцна да стане маж ВАORTНОСТ

Дојде чудно време кога Интернетот владее со светот на Минливоста Никој нема време како порано Запознајте се како порано на осум, паѓајте во туѓи прегратки прифаќајќи ја чистотата

Барем почувствувајте го присуството на другата страна само накратко И чувствувај се слободно како и секогаш Да се живеат најубавите години од животот кој стана реципрочен Одамна;

Ние сме патници што минуваме низ нашето патување низ целиот свет Надевајќи се дека еден ден ќе бидеме прифатено општество Ние се обидуваме на секој начин да го скриеме нашиот тежок товар Ние се жалиме од врата до врата, сите ќе речат: „Прави го она што го чувствуваш“. Но, веќе не можете да препознаете што е најдобро за вас Затоа што долго време сте мртов човек внатре, но надвор жив

Мермерна љубов Студено на допир, ја буди таа имагинација под кожата Повеќе волци завиваат во полн сјај на Месечината Неговите контури се суптилни, се зголемуваат на надморска височина Копирани чувства во мермерна убов Мешаните станаа чувства одеднаш Како што се движат двете смени;

Како ноќ и ден, двата света станаа различни Униформноста го убива искуството, таа светлина на денот Ноќта е лицемерна и срамежлива, насмеана на секој чекор Замрзнат и пргав, мрачен и цел смог Ние обично си поставуваме едно прашање А, каде сме сега во таа приказна „НИЕ?“

Можеби има обоено во мермер, во разни форми Каква агонија избркаат и повикуваат на помош Што го замрзнува мозокот иако е позитивен степен Можеби копирани таму со букви, кои ги читал елегична Еден до друг, плачејќи на плеќите на хероите Што некако ги загреа душите на две за вљубени луѓе!?

Мермерот го преживеал падот и бил скршен на мали парчиња Мермер сепак остави лузна на душата Ситно врежан во аортата и крвните садови Роднини на најблискиот живот;

Знаете дека никогаш нема да заздрави сто проценти Токму на првиот ден кога се роди Сè уште ќе биде студено и само обичен предмет Како што доживуваме параплегија на млада возраст!

 

Маид Чорбиќ, роден во Тузла (Босна и Херцеговина). Има 21 година и во слободно време пишува поезија која била пофалена и наградувана во повеќе наврати. Бројни дела се објавени и во антологии и списанија (Чиле, Шпанија, Еквадор, Босна и Херцеговина, Индија), како и печатени копии од антологијата на песните „Море на дланка“, „Приказни од изолацијата“ и „Косовски пиони“. Тој е исто така претставник на меѓународниот фестивал Терандааз во Бангладеш, како и победник во Русија на натпреварот Сергеј А.Есенин.

Иницијатор е на натпреварот „Пишано пенкало“, кој имаше 107 натпреварувачи од меѓународен карактер.


Comentários


bottom of page