Зошто исчезна како што блесокот ѕвезден се губи?
Каде си?
Врати се, одведи ме во оние наши светови
таму ноќта живее засекогаш
таму јас и ти сме добри познаници
и истомисленици.
Дојди на патот ѕвезден кој го чекоревме без сознание,
онаму каде душите изгубени
на една точка во бесконечноста се пронајдоа и вешто меѓу другите се издигнаа.
Живееме во стиховите на рок песните
а умираме во името на љубовта
Но засекогаш ќе ја чуваме довербата.
И засекогаш јас те носам во иднината
ти ме оставаш во минатото
и тука сме некаде во лавиринтот на сегашноста.
Ана Ристевска, од Битола, има седумнаесет години учи во медицинско училиште ОСМУ „Д-р Јован Калаузи“. Активист е во невладина организација за екологија „Мети си со класнето“ и се занимава со поезија од свои десет години.