Скопје СИ ТИ: „Центарот на мојот живот – Скопје“ од Теодора Прокоповска

Амфаз на дотокот

до моите сини линии,

сноп и прв разгранок

на јазолот заносен.

Усни допирни –

мое постоење

и здивот од тие гради

на неговото одвојување.

Зеници расчеречени

во згасокот врел,

момент на значајност слепа.

И вода протече

и земја род роди..!

На срце ме зема

тебе недопренo, гласно те нема!

А тропне ли камен

за тебе се роди,

да изгори, да се срони

од љубов, од болка

за тебе Скопје - лулка и корка.