top of page

Учесници на „Добри гости“ - втор дел

  • Writer: Култура β
    Култура β
  • Oct 27, 2022
  • 2 min read

Во соработка со ПНВ Публикации го најавуваме вториот дел од учесниците на првото издание на „Добри гости - книжевни гостувања низ Македонија (vol.1 Штип)“ што ќе се одржи во сабота (29 октомври) со почеток во 19:30 во НУЦК „Ацо Шопов“.


Во рамки на книжевното гостување ќе учествуваат 20 поети меѓу кои и двајца гости од странство кои ќе се претстават со своја авторска поезија и проза, а во рамки на вечерта ќе бидат прикажани и неколку поетски филмови во авторство на Марија Шаклева, Санда Ѓоргиева, Диме Данов и Валентина Бакти од Србија. По читањето дружбата ќе продолжи во пабот "Only Fools and Horses".

ree

Во рамки на вториот дел ги најавуваме: Павлина Атанасова, Николина Андова Шопова, Марија Шаклева, Лилјана Пандева, Андреј Ал-Асади, Стефан Костовски, Милена Ристова-Михајловска, Искра Постолова, Ребека Спасова и Марија Костиќ.

ree

Ти сплетов песна

геометриски прецизна

градбено свилена

светлински проѕирна.


Ти со еден замав

ја отстрани.

Небаре пајажина.




ree

Ги спаруваме

расфрланите зборови меѓу нас

небаре чорапи -

црниот со црниот

црвениот со црвениот

некој секогаш останува

сам







ree

Клара,

ти што ги затвораш портите

за тропкањата на чевлите

да не ги намирисаат нашите стравови

и што голташ виори

наместо процедени солзи,

што си ја симнуваш душата

пред умртвени надусни,

и постсмртно гониш возови без патници,

засивени седиштa,

под уморни очила...

ree

И великиот кнез се покори. Точно знаеше каде и како да си ја намести главата. Го слушаше отпетлувањето на Дора на горниот дел од нејзината облека. И во еден миг почувствува топли капки, веќе знаеше, мајчино млеко, по три во секое око.





ree

А во неговите очи,


ко во два студени тишјаци,

клучот до сите насмевки на смртта.


Нашата радост, наша прокоба.


Срцето со своја азбука.





ree

Ако галебот беше ангел

А ангелот ‒ галеб

Ќе можеше ли да го погледнеш ангелот?










ree

... за душите да говорат енергетски јасно,

оти и кога молчиме,

тишината го вели она

што би си го рекле гласно.









ree

Оаза си ми во пустината,

бунар љубовен на врвот на планината.

Ти ја препознавам убавината таму каде

светлината ја победува темнината.







ree

Ги гледам гулабите наши

затворени со златни решетки,

но решетките се решетки и кога се златни…


Пуштете ги!







ree

често плачев како дете

до петтата година цицав палец

патиките ги обував наопаку











Comments


bottom of page