Денес (20.3.), во кафе-книжарницата „Буква“, ќе биде промовирана стихозбирката „Како настанува црната“ на српската поетеса Марија Костиќ. Збирката е во издание на „ПНВ Публикации“, а во препев на Јулијана Величковска.
По тој повод објавуваме три песни од стихозбирката! Прочитајте во продолжение:
чевларот секогаш има избушени ѓонови
домот во кој пораснав беше изграден
од лесно запалив материјал
зборовите на мајка ми беа чкорчиња
татковите тарило
моите на хартија
лек за изгореници
бевме сити во детството
и ништо не ни недостигаше
нѐ прехрани фирмата на тато
за противпожарни системи
големата поплава од 2005 година
пред да почине дедо
најмногу го загрижуваа стопените снегови
што од Карпатите продрирале во Банат
дождот престана кога го следевме
Тамиш не се излеа
куќата остана недопрена
шест месеци подоцна
пред вратата на операционата сала
нѐ поплави нов бран
на креветот со точки
сестра ми се будеше од анестезија
оделото на докторот беше целосно влажно
од неговата уста
буеја реки со латински изрази
од кои никогаш не испливав
акредразах
гледав како смртта заминува без тебе
посакав да ја видам темнината во нејзините зеници
само за да можам да ти кажам
те разбирам