Тагата ја притискам во себе,
Легнувам на земјата студена и слушам,
Го слушам ритамот на срцето мртво,
Ги пее сите песни на животот,
Плаче и оплакува...
На никого не кажува за болката своја,
А среќата ти ја дарува како да е твоја.
Не знае повеќе што е свое...
Борба на мое и твое,
Секој судбината си ја крое,
Со пари и моќ ,
Со мака преку ден и ноќ.
Живеам ли или пак војувам?
Зарем среќата треба да си ја освојам,
Од место кај што без дозвола моја постојам.
Катерина Шулевска е поетесата со која ја започнуваме втората поетска недела на Култура Бета. Таа е студентка на архитектонскиот факултет, а за себе накратко вели: „Јас сум љубител на секаков вид уметност бидејќи сметам дека уметноста е нешто кое го оживува човекот и во најмрачните денови. Пишувам уште од основно училиште, но секогаш сум ги чувала зборовите за себе. Сега сакам повеќе да се ангажирам за пишувањето како дел од мене и сметам дека е време да ја споделам мојата поезија со светот.“